Gatunki szczególnie wrażliwe na zakażenie:

    •    jeleniowate (jelenie, sarny, daniele, łosie),
    •    dziki,
    •    muflony,
    •    żubry.

W przypadku wybuchu ogniska choroby, zakażenia wśród dzikiej fauny mogą bardzo szybko przenieść się na zwierzęta hodowlane, co skutkuje wprowadzeniem restrykcji sanitarnych, kwarantann, a nawet masowymi odstrzałami i utylizacją zwierząt.

Jak dochodzi do zakażenia?

Wirus pryszczycy przenosi się:
    •    bezpośrednio – przez kontakt między zakażonymi zwierzętami,
    •    pośrednio – przez:
    •    zanieczyszczone ręce, odzież, obuwie, narzędzia i sprzęt,
    •    pojazdy,
    •    trofea myśliwskie, skóry i inne produkty pochodzenia zwierzęcego,
    •    kontakt ze zwłokami zakażonych dzików.

Wirus przenosi się również z wiatrem, co czyni go wyjątkowo trudnym do kontrolowania.

Przetrwanie wirusa w środowisku:

Pryszczyca to wirus o wysokiej odporności środowiskowej. Oto przykłady jego przeżywalności:
    •    do 50 dni w wodzie,
    •    do 74 dni na pastwisku,
    •    do 2 miesięcy w glebie, oborniku, słomie, sierści i skórze,
    •    11–13 tygodni na butach,
    •    do 190 dni w mięsie solonym i peklowanym.

Nie wszystkie środki dezynfekujące działają na wirusa pryszczycy – nie jest on wrażliwy m.in. na alkohol i związki jodu.

Objawy pryszczycy u zwierząt:

    •    pęcherze i nadżerki na języku, dziąsłach i w jamie ustnej,
    •    zmiany skórne w przestrzeniach międzypalcowych,
    •    kulawizna,
    •    ślinienie się,
    •    gorączka.

Uwaga! Potwierdzenie pryszczycy może nastąpić wyłącznie na podstawie dodatnich wyników badań laboratoryjnych. Każde podejrzenie tej choroby należy niezwłocznie zgłosić służbom weterynaryjnym.

Czy wirus pryszczycy jest groźny dla ludzi?

Na szczęście zakażenia u ludzi należą do rzadkości i zazwyczaj mają łagodny przebieg. Wirus ten nie stanowi zagrożenia dla zdrowia publicznego, ale jego obecność u zwierząt jest bardzo poważnym problemem dla rolnictwa i gospodarki.

Jak zapobiegać?

Każdy użytkownik lasu – zwłaszcza myśliwi i leśnicy – powinien pamiętać o podstawowych zasadach bioasekuracji:

✅ dokładnie wypierz odzież łowiecką po kontakcie ze zwierzętami,
✅ umyj i zdezynfekuj obuwie,
✅ oczyść koła pojazdu,
✅ wyczyść i zdezynfekuj cały używany sprzęt,
✅ ogranicz kontakt z martwymi dzikami – mogą być źródłem wirusa przez wiele tygodni.

Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni!

W walce z pryszczycą liczy się każda czujność i odpowiedzialność. Choroba ta może pojawić się nagle i rozprzestrzenić się w zastraszającym tempie – nie bagatelizujmy zagrożenia. Zachowujmy środki ostrożności, edukujmy innych i reagujmy natychmiast na wszelkie podejrzenia.