Wydawca treści
Lasy regionu
Lasy w regionie Dolnego Śląska zajmują powierzchnię około 560 tys. ha. 93% dolnośląskich lasów znajduje się w zarządzie nadleśnictw RDLP we Wrocławiu. Pozostałe 7% to lasy prywatne, lasy gminne, lasy komunalne, lasy w Zasobie Agencji Nieruchomości Rolnych oraz lasy parków narodowych (1,7%).
Lasy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu obejmują swym zasięgiem przede wszystkim teren województwa dolnośląskiego i tylko w niewielkim stopniu (ok. 1%) teren sąsiednich województw - opolskiego, wielkopolskiego i lubuskiego. Ogólna powierzchnia zarządzana przez nadleśnictwa RDLP we Wrocławiu wg stanu na koniec 2021 r. wynosi 559 282,65 ha, z czego 541 809,80 ha to powierzchnia leśna, a 18 145,31 ha stanowi powierzchnię nieleśną (grunty rolne, wody, nieużytki, tereny osiedlowe, komunikacyjne, itp.).
Powierzchnia wszystkich lasów Dolnego Śląska w stosunku do całkowitej powierzchni regionu (lesistość regionu) wynosi blisko 29%. Lesistość w regionie waha się od 9% w nadleśnictwie Henryków do aż 86% w nadleśnictwie Ruszów. Rozległy zasięg terytorialny RDLP we Wrocławiu, wynoszący 18,9 tys. km2, powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze obszarów leśnych. Największe zwarte obszary leśne występują w północno - zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie. Duże kompleksy leśne, lecz o zdecydowanie innym charakterze pokrywają położone w południowej części zasięgu górskie pasma Sudetów. Pozostały obszar to przede wszystkim tereny o intensywnym zagospodarowaniu rolniczym - lasy występują tu w mniejszych i rozdrobnionych kompleksach.
Wg regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP we Wrocławiu swoim zasięgiem obejmują obszar trzech krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III), Śląskiej (V) i Sudeckiej (VII). Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP we Wrocławiu występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych, podgórskich i górskich. Udział siedlisk nizinnych wynosi 58,0%, wyżynnych 14,6%, a górskich 29,4%. Bory iglaste pokrywają powierzchnię 15,3%, bory mieszane 28%, lasy mieszane 35,4%, zaś lasy liściaste i olsy 21,3%.
W strukturze lasów RDLP Wrocław dominują gatunki iglaste - stanowią one 70% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 30% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna i modrzew - 46,4%, świerk - 23,4%, dąb, jesion, klon - razem 14,9%, buk - 6,6%, brzoza i grab - 4,5%, olsza - 3,4%. W lasach sporadycznie spotkać można także cały szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.
W strukturze klas wieku drzewostanów RDLP zauważalna jest dominacja III i IV klasy wieku. Najmniejszy udział natomiast charakteryzuje najstarsze wiekowo klasy. Tego typu układ wynika przede wszystkim z dużego udziału powierzchni zalesionych po okresie wojennym. Nie bez znaczenia jest tu także znaczny udział powierzchni odnowionych w obszarze górskim Sudetów Zachodnich, wylesionych w efekcie klęski ekologicznej.
Według danych na rok 2021 ogólny zapas grubizny brutto wyniósł 140 719,1 tys. m3. Przeciętna zasobność grubizny brutto wyniosła 273 m3/ha, a przeciętny wiek lasów w RDLP we Wrocławiu sięga 66 lat.
Zadaniem Lasów Państwowych jest prowadzenie trwale zrównoważonej gospodarki leśnej z uwzględnieniem wielofunkcyjnego charakteru lasu. Coraz szybszy rozwój cywilizacyjny pociąga za sobą coraz większe zapotrzebowanie na szereg pozaprodukcyjnych funkcji świadczonych przez lasy na rzecz społeczeństwa - głównie ekologicznych, rekreacyjnych i zdrowotnych. Lasy spełniające kryteria ochronności - glebochronność, wodochronność, ochrona cennych zasobów przyrody, ochrona zasobów genowych, ochrona aglomeracji miejskich i uzdrowisk czy funkcje obronne - uznawane są w drodze zarządzeń lub decyzji ministra właściwego do spraw środowiska za tzw. lasy ochronne. Na terenie RDLP we Wrocławiu aż 74 % powierzchni lasów zostało zaliczonych do kategorii lasów ochronnych.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Pod zarządem Nadleśnictwa Oleśnica Śląska znajduje się ponad 26 tys. ha lasów. Tutejsi leśnicy opiekują się także 1,3 tys. ha lasów prywatnych.
Struktura gospodarcza regionu w znacznej mierze zależy od występujących uwarunkowań geograficznych (rzeźba terenu), komunikacyjnych i odległości od aglomeracji miejskich. Region, na którego obszarze jest położone nadleśnictwo, jest regionem predysponowanym do rozwoju intensywnego rolnictwa. Wysokie bonitacje gleby, korzystne ukształtowanie terenu i odpowiednie warunki klimatyczne temu sprzyjają. Stąd większa część regionu zajęta jest (lub była) na uprawy rolne. Natomiast dobrze rozwinięta infrastruktura techniczna, szczególnie obszarów otaczających miasto Wrocław, a także i terenów innych aglomeracji – Oleśnicy i Trzebnicy, wpłynęła na rozwój przemysłowy obszaru i lokalizację w jego zasięgu licznych zakładów przemysłowych. Ważne znaczenie posiada przy tym lokalizacja w regionie ważnych arterii komunikacyjnych. Struktura przemysłowa jest bardzo zróżnicowana – od małych zakładów rzemieślniczych zlokalizowanych w mniejszych ośrodkach miejskich, poprzez większe zakłady przemysłowe, przetwórcze i usługowe oraz wydobywcze, aż do dużych przedsiębiorstw produkcyjnych położonych w zasięgu miasta Wrocław. W gospodarczej strukturze regionu nie małe znaczenie odgrywa także zagospodarowanie rekreacyjno – turystyczne.
Ponad połowa zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Oleśnica Śląska obejmuje monotonną Równinę Oleśnicką – żyzne zagłębie rolnicze o znakomitej lesistości. Główny trzon lasów Nadleśnictwa zlokalizowany jest na Wale Trzebnickim i fragmencie Doliny Baryczy, w krajobrazie na ogół falistym, o wysokiej, blisko 60% lesistości i znacznej różnorodności przyrodniczej. Pomimo intensywnego zagospodarowania regionu lasy Nadleśnictwa wykazują się wyróżniająco dobrym stanem zdrowotnym, mieszczą się w I-niskim stopniu uszkodzeń przemysłowych.
Nadleśnictwo Oleśnica Śląska leży w V – Śląskiej oraz w niewielkiej części III – Wielkopolsko – Pomorskiej Krainy Przyrodniczo – Leśnej, w zasięgu wszystkich krajowych lasotwórczych gatunków drzew, na północnym skraju zasięgu świerka i jodły. Obecny stan lasów Nadleśnictwa to efekt XIX i XX-wiecznej gospodarki leśnej, zdominowanej przez ekonomię, która doprowadziła do powstania sztucznych monokultur iglastych na siedliskach borów i lasów mieszanych. W latach 90-tych ubiegłego stulecia , w gospodarce leśnej wprowadzono proekologiczny model wielofunkcyjny, którego priorytetami jest wszechstronna ochrona i wzbogacenie środowiska naturalnego połączona z racjonalną gospodarką drewnem i udostępnieniem lasów społeczeństwu.
