Asset Publisher
Historia
Na obszarze leśnym obecnie administrowanym przez Nadleśnictwo Oleśnica Śląska od 1945 roku działały w różnych zasięgach terenowych, strukturach, formach organizacyjnych i przedziałach czasowych nadleśnictwa: Oleśnica, Bierutów, Kotowice, Brzezie (od 1950 roku Twarda Góra, od 1958 roku Twardogóra), Goszcz i Złotowo (później zmieniając nazwę na Zawonia i Grochowo). Obecnie miejscowość Złotowo znajduje się w granicach Nadleśnictwa Milicz. Nadleśnictwa te w minionych latach były wielokrotnie reorganizowane, przekształcane, likwidowane i na nowo odtwarzane, zmieniały swe nazwy i granice.
Nadleśnictwo Oleśnica utworzone już 10.05.1945 r. miało siedzibę w Oleśnicy, a następnie w zamku w Bierutowie. Nadleśnictwo tworzyły lasy wielkiej własności ziemskiej, lasy kościelne, niektóre lasy komunalne i lasy gospodarstw wiejskich. Pierwszym nadleśniczym został mianowany inż. Stefan Hakemer, przedwojenny absolwent Politechniki Lwowskiej; gospodarzył na 12 000 ha, podzielonych na sześć leśnictw. W roku 1947 nadleśnictwo rozwiązano, a jego powierzchnie przejmują: nowe Nadleśnictwo Bierutów (7 000 ha), i Nadleśnictwo Kotowice (5 000 ha). W Nadleśnictwie Bierutów nadleśniczym pozostaje inż. Stefan Hakemer, a w Nadleśnictwie Kotowice nadleśniczym jest Władysław Sienkiewicz.
W 1975 roku po likwidacji Nadleśnictwa Kotowice zostaje utworzony obręb Oleśnica i włączony do Nadleśnictwa Bierutów. Jest ono odtąd nadleśnictwem dwuobrębowym z obrębami Bierutów i Oleśnica. Z dniem 31.12.1981 r. Nadleśnictwo Bierutów ulega likwidacji. Obręb Oleśnica przechodzi do nowo utworzonego Nadleśnictwa Oleśnica, a obręb Kotowice do Nadleśnictwa Oława. Nadleśniczymi byli: inż. Stefan Hakemer (10.05.1945 r. – 1.05.1960 r.), mgr inż. Edmund Wróbel (1.01.1968 r. – 1.01.1973 r.), mgr inż. Zdzisław Etz(1.06.1974 r. – 31.12.1981 r.).
Nadleśnictwo Kotowice utworzone zostało w 1947 roku z części zlikwidowanego Nadleśnictwa Oleśnica i składało się z siedmiu leśnictw. Nadleśniczym po Władysławie Sienkiewiczu był Mieczysław Cyronek (1.05.1961 r. – 1.10.1972 r.).
Nadleśnictwo Grochowo (od 1945 roku Złotowo, od 1956 roku Zawonia, od 1958 roku Grochowo) utworzone w 1945 roku. Pierwszym nadleśniczym Nadleśnictwa Złotowo z siedzibą w Trzebnicy został jej mieszkaniec, absolwent Liceum Leśnego w Żyrowicach i SGGW w Warszawie, inż. Feliks Żochowski (od 1.09.1945 r.). W 1948 roku siedziba Nadleśnictwa Złotowo została przeniesiona do Grochowa, i zmieniono nazwę na Nadleśnictwo Zawonia a od 1958 roku na Nadleśnictwo Grochowo. W 1968 roku założono sześciohektarową szkółkę zespoloną w Grochowie oraz utworzono etat leśniczego do spraw łowieckich (leśniczy Stefan Osiński, a od 1977 roku Teodor Cholaszczyński). W 1972 roku z Nadleśnictwa Syców przejęto obręb Twardogóra o powierzchni 7 698 ha, podzielony na siedem leśnictw. W 1975 roku utworzono obręb Trzebnica podporządkowany Nadleśnictwu Oborniki Śląskie. W związku z nowym podziałem kraju na województwa, w roku 1978 część obrębu Goszcz o powierzchni 5 193 ha, położoną na terenie województwa wrocławskiego, przyłączono do Nadleśnictwa Grochowo, które po tych zmianach składało się z trzech obrębów, a od 1.01.1982 r. zostało rozwiązane na rzecz nowo utworzonego Nadleśnictwa Oleśnica Śląska.
Kolejni Nadleśniczowie Nadleśnictwa Oleśnica Śląska:
inż. Feliks Żochowski (1945 - 1948 r.),
Piotr Jakimczyk (1948 r. – 1956 r.),
inż. Edward Bartol (1956 r. - 30.04.1961 r.),
inż. Tadeusz Stolarczyk (1.05.1961 r. – 31.11.1971 r.),
mgr inż. Henryk Jędrzejczak (11.01.1972 r. – 30.11.1974 r.),
mgr inż. Edward Jabłoński (1.12.1974 r. – 30.09.1977 r.),
mgr inż. Kazimierz Harych (1.10.1977 r. - 10.12.1992 r.),
mgr inż. Stanisław Bazan (11.12.1992 r. – 31.01.2014r.),
mgr inż. Edward Podczaszyński (01.02.2014 r. – 09.06.2016r.),
inż. Henryk Bössler (10.06.2016 r. – 19.06.2016r.),
mgr inż. Jarosław Kałuża (20.06.2016 r. - 28.11.2018 r.), Adam Płaksej (od 3.12.2018 r. - 08.2020 r.) Paweł Górski (2020 r. - obecnie).
Nadleśnictwo Goszcz powstało w 1945 roku pod nazwą Miedzybór później Międzybórz, a od 1.01.1956 r. – Goszcz. Siedziba nadleśnictwa od początku mieściła się w Goszczu. Pierwszym nadleśniczym był inż. Wacław Hołubecki (od 10.04.1945 r.), a następnie inż. Antoni Duży i mgr inż. Emil Gasidło. W czerwcu 1972 roku, po rozwiązaniu nadleśnictwa wchodzi jako obręb leśny w skład Nadleśnictwa Syców. Po korekcie granic administracyjnych w 1978 roku obręb Goszcz w części leżącej w granicach województwa wrocławskiego, o powierzchni 5 180 ha wszedł jako obręb Goszcz do Nadleśnictwa Grochowo, od 1982 roku również jako obręb Goszcz wszedł w skład nowo powstałego Nadleśnictwa Oleśnica Śląska.
Nadleśnictwo Twardogóra– utworzone w 1945 roku pod nazwą Brzezie, a następnie Twarda Góra (1950) i Twardogóra (1958) z siedzibą w Twardogórze, na powierzchni 7 678 ha. Z dniem 1.01.1973 r. jako obręb leśny wchodzi w skład Nadleśnictwa Grochowo. Nadleśniczymi w byłym Nadleśnictwie Twardogóra byli: Józef Sakowski – Absolwent Liceum Leśnego w Żyrowicach od 1.10.1945 r., Gajęcki (1951 – 1952), Kazimierz Bill (1.01.1961 r. – 1.11.1964 r.), inż. Zygmunt Gałęcki (1.02.1965 r. – 1.01.1968 r.), inż. Kazimierz Pietrucha (1.09.1968 r. – 30.06.1972 r.).
Asset Publisher
Zagłosuj na budynek nadleśnictwa
Zagłosuj na budynek nadleśnictwa
Ogólnopolski Konkurs Budowlany "Modernizacja Roku & Budowa XXI w."
Zachęcam wszystkich Państwa do codziennego oddawania głosu klikając w powyższy link. Głosowanie potrwa do 10 maja 2021 roku.
Obiekt stanowi siedzibę Nadleśnictwa Oleśnica Śląska. Budynek biurowy pełni funkcję administracyjną i gospodarczą na rzecz gospodarki leśnej Nadleśnictwa. Dodatkowo na działce znajduje się budynek gospodarczo-garażowy. Budynek biurowy jest budynkiem energooszczędnym i wykonany jest w technologii drewnianej prefabrykowanej. Wyposażony jest w instalację klimatyzacyjną i wentylacyjną z odzyskiem ciepła. Budynek przystosowany jest dla osób niepełnosprawnych, wyposażony w dźwig osobowy.
Budynek biurowy kompozycyjnie jest złożony z kilku brył, których podział odwzorowuje poszczególne pełnione przezeń funkcje. Dzięki temu zabiegowi budynek pomimo znacznej powierzchni użytkowej i kubaturze doskonale wpisuje się w otoczenie i nie przytłacza swoim gabarytem – odbiera się go jako kilka mniejszych połączonych ze sobą obiektów. Na planie widać czytelny podział na części budynku. Na piętrze jedynie część obrysu zewnętrznego stanowi zabudowaną strukturę, a dwie wyniesione bryły o dachach dwuspadowych są połączone tarasem. Budynek jest wtopiony w projektowaną na działce zieleń, która tworzy dla niego z jednej strony tło kompozycyjne, a z drugiej wypełnia pustą przestrzeń i wizualnie go pomniejsza. Elewacja budynku jest częściowo tynkowana na biało i szarymi wypustami tworzącymi ramę. Częściowo wykończona okładziną elewacyjną drewnianą. Niektóre fragmenty elewacji są wykończone tzw. "żyletkami" drewnianymi, które stanowią ruszt dla zieleni pnącej. Pokrycie budynku zielenią oraz zastosowanie drewnianej okładziny elewacyjnej dopasowuje obiekt do charakteru okolicy o mniejszej gęstości zabudowy i do sąsiedztwa terenów rekreacyjnych wypełnionych zielenią.
Budynek pełni funkcje administracyjno-gospodarczą, znajdują się w nim biura i gabinety. Dodatkowo w budynku znajdują się specyficzne dla siedziby Nadleśnictwa funkcje, które wynikają wprost z charakteru pracy tej instytucji, takie jak: pomieszczenie straży leśnej z magazynem broni, skład akt i punkt alarmowo dyspozycyjny (PAD). W budynku znajduje sie także sala konferencyjna wraz z zapleczem kuchennym, oraz zaplecze sanitarne dla całości obiektu. Na działce zlokalizowany jest również budynek gospodarczo-garażowy, wraz ze stacją ładowania pojazdów elektrycznych.
Ogólnopolski Konkurs Budowlany "Modernizacja Roku & Budowa XXI w."
,,Dwadzieścia cztery lata temu mieliśmy pomysł i nadzieję, że najciekawsze dokonania polskich budowlańców w zakresie modernizacji, remontów, renowacji czy adaptacji uda nam się wypromować i... udało się, jesteśmy jedynym Konkursem tego typu. Najwyższy laur - statuetka i Tytuł „Modernizacja Roku” jest obiektem pożądania wielu zarówno inwestorów, wykonawców, jak i projektantów modernizacji.
Ranga Konkursu i jego zasięg rośnie nieprzerwanie od 25 lat. Coraz większa liczba nadsyłanych zgłoszeń od kilkudziesięciu w roku 1999 po przez 520 w roku 2006, 420 w roku 2007, 621 w roku 2008, 703 w roku 2009, 803 w 2010, 823 w 2011, 922 w 2012 i liczba zgłoszeń nie spada, aż do teraz – świadczy to o tym jak korzystnie zmienia się nasze otoczenie, wzrasta troska o to co stanowi niezbywalną wartość naszego narodu i udowadnia nasz wkład w rozwój cywilizacji. Na wzór Ogólnopolskiego Konkursu inicjowane są lokalne konkursy miejskie, gminne promujące inicjatywy i dokonania lokalne." - Prezes Stowarzyszenia Roman Pikuła
